Jan en Fini naar de Noordkaap

Smalle wegen, grote bruggen

Het wordt zowat vervelend om te schrijven: Het was weer een mooie dag! Niet zozeer qua weer, maar wel wat de natuur betreft.

Zoals gezegd, zijn we op weg naar Stavanger naar de Preekstoel. We hebben weer een toeristische route genomen. We reden voornamelijk weg nr. 13. En kwamen daar een aantal natuur- en menselijke bijzonderheden tegen: We nu weten waar de wolken gemaakt worden! De watervallen zijn wolkenfabrieken, zoals Jan ze noemde. Je ziet ze in de bergen ontstaan. Behalve dat het wolken worden, geven ze zo ook veel nattigheid. Dan die prachtige vergezichten. Over de fjorden, met van die ‘typische’ Noorse wolken.

We zijn over de Hardanger-brug gereden. We kwamen uit de tunnel en direct op de brug en aan de andere kant reden we zo de berg weer in. Wat ook heel bijzonder was, is dat er ondergronds, in de tunnel dus, nog twee rotondes waren! Het mag wat kosten. De tol wordt betaald totdat de kosten eruit zijn, en dan is het gratis. Ik denk dat we vandaag veel betaald hebben. De rekening van de Autopass zal het straks laten zien. Maar diezelfde wegen waren op plekken ook heeeeeeeeeel smal. Bijna beangstigend.

Met de pont over van Nesvik naar Hjelmeland. We moesten drie keer op ons beurt wachten. In totaal ruim 2 uur. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om een dutje te doen. Nu staan we ergens langs de weg vlakbij het dorpje Hetlandsbygda. We hebben ons buikje weer vol en gaan zo lekker slapen. Zo’n rust als hier hebben we al lang niet meer gehad. Nu maar hopen dat het ook vannacht droog blijft, anders als de vorige nacht. Het goot!

Naar Bergen

Vlakbij onze overnachtingsplaats was een giga waterval. Het water dat naast onze bus naar beneden viel, en wat wij de hele nacht hoorden, was er niets bij. We konden er te voet naar toe, en het was best een beetje eng, zo diep en met zoveel geweld als dat water naar beneden kwam. Het was gewoon melkwit van alle zuurstof die het in het water zat.

Op weg naar Bergen. Eerst langs een Harley dealer in Nyborg en daar hebben we een paar T-shirts gekocht en een HD belletje. Dan door naar de stad. Wat een drukte en wat een moeite om een parkeerplaats te vinden. Uiteindelijk aan het einde van een “pier” (meer het einde van een schiereilandje) vonden we er een. Natuurlijk wel betalen en maar maximaal 2 uur. Nou dat was ook lang genoeg. Het weer was prachtig en daarom ook veel volk op de been. De vismarkt viel ons tegen. We verwachtten eigenlijk zoiets als in Barcelona, maar hier waren het gewone marktkramen met vis. Vooral zalm, garnalen, kingcrabs en kreeft. Jan heeft naar de levende staan kijken. Ook werd er walvisvlees en –worst aangeboden, maar dat zagen wij niet zitten. Je wilt die handel niet stimuleren.

Daarna zijn we richting Nesttun gereden naar het Edvard Krieg Museum. Zeer de moeite waard. Het woonhuis is nog helemaal in takt. De vrouw van Krieg, Nina, heeft het huis aan de gemeenschap geschoken en die heeft er een museum van gemaakt. Het is alle dagen open tot 6 uur, behalve 24 en 25 december. En als een groep te kennen geeft, eerder te willen, of ook later, kan dat allemaal.

We gaan nu globaal richting Stavanger. We staan nu in Haga.

De meest imponerende dag????

Gisteren hebben we eindelijk gevonden hoe de tolwegen in Noorwegen functioneren. Je meldt je aan via internet en het automatisch betalen is opgelost. Wij waren wel te laat, maar je kunt je aankomst 3 dagen antidateren. De ANWB gaf uitkomst!

Eerst nog wat in het stadje Lom rondgelopen. We zijn in het bergmuseum gaan kijken naar de vondsten die ze onder het ijs vandaan gehaald hebben. Erg boeiend! Daarna bij de bakker een lekker zuurdesembrood gekocht, en Jan ernaast een paar nieuwe schoenen. Dit weekend is er een volksmuziek festival in Lom en overal traden de groepen op straat ook op. Toen zijn we vertrokken via de route 55 in elk geval richting Bergen. Deze route was ons door een aantal mensen aanbevolen en ze hebben niets te veel gezegd. Misschien was dit wel de meest imponerende dag van deze reis. Weer naar een hoogtepunt. Ruim 1400 meter. Er lagen nog dikke pakken sneeuw. Sommige zelfs wel twee meter dik, met daaronder drassige grond van het smeltwater. Hele ijsmeren zagen we er. De sneeuw had op verschillende plaatsen een roze zweem boven op liggen. Waar dat nou van kan zijn? Misschien is het stuifmeel van de mossen die er groeien??? Iets anders kunnen we niet bedenken.

En dan die weg. Die was wel heeeeeeeeeel smal en ook hier reden de vrachtwagens en de touringcars. Als chauffeur in Noorwegen is het echt iets anders dan bij ons. Zeker als je dit soort wegen moet rijden. We hebben ook een boot moeten nemen van de ene kant van de fjord naar de andere. Ook weer een leuke ervaring. Er liep een eekhoorntje over het dek en iedereen werd gek!

We staan nu langs de weg met een hele grote waterval naast ons. Die raast maar door. Gelukkig wordt het verkeer iets minder.

Een dag in Lom

Wat een mooie dag weer. We hebben besloten om nog een dagje in Lom te blijven. We hebben eerst de staafkerk hier in Lom bezocht. Een kerk die al voor 1124 gebouwd is. Een staafkerk wil zeggen, dat de grote hoeken bestaan uit ‘staven’. Hele lange, dikke bomen die het gebouw dragen. Maar we moesten eerst over een voetgangersbruggetje.

Er is hier een heel mooie broodbakkerij die nog in houtovens brood en broodjes bakt. Wij daar naartoe. En jawel, de bakker heeft een broodbakboek geschreven. Dat hebben we gekocht en hij heeft het gesigneerd. Het is allemaal in het Noors, dus er moet Noors geleerd worden. Maar de recepten lijken veel op de onze. Deze man was ook nog geïnteresseerd in de maalmachines van Jan want hij wil samen met een vriend, mosterd gaan maken. Het gebied waar we nu zijn, is het droogste gebied in Noorwegen, dus een goede basis voor de mosterdzaadteelt. Wie weet komt er nog iets moois uit.

Er is hier ook een steencentrum. Een echtpaar heeft van hun hobby een soort museum gemaakt van allerlei gesteenten die ze zelf voornamelijk gevonden hebben. Zowel hier in Noorwegen als in de rest van de wereld. Erg interessant, maar té veel om in één keer in je op te kunnen nemen. Frits, dit zou iets voor jullie kunnen zijn. Behalve dit centrum, is er ook een bergmuseum met nu een speciale tentoonstelling over wat er allemaal in het ijs gevonden is/wordt. Er staat een complete mammoet. Daar gaan we morgen nog naar toe voordat we weer verder gaan.

De muggen zijn erg vervelend! Gelukkig hebben we voldoende DEET meegenomen en in Kautokaino hebben we ook nog anti-mug-wierook-spiralen gekocht en dat lijkt de muggen een beetje weg te houden.

4 weken onderweg

Vandaag zijn we 4 weken onderweg en het samen zijn bevalt ons heel best. Het slapen bij de Korporaalsbrug was goed. Hij waakte over ons. Niet de man zelf, maar wij stonden onder een stel beveiligingscamera’s. Een rustig idee.

Daarna weer verder op de E6 richting Oslo. We zijn eerder afgeslagen want we wilden naar de Staafkerk in Lom gaan kijken. Nu staan we op de camping daar. Lekker douchen, lekker een wasje en genieten van de zon! De kerk zien we vanaf ons onderkomen staan. Misschien kunnen we er zelfs te voet naar toe. Er zijn ook een paar musea te bezoeken. We wilden eigenlijk maar één nacht hier blijven, maar wie weet.

We reden tussen en over de bergen door. We hebben weer een hoogtepunt bereikt. Meer dan 1000 meter. Op een kruising van wegen, in Dombas, was een heeeeeeel groot, en ook heel druk bezocht winkelcentrum. Daar hebben we wat boodschappen gedaan. Ook naar de vinimonopolet geweest om eens te kijken wat de wijn kost. Hetzelfde vaatje wat we voor nog geen 10 euro bij de Lidl hebben gekocht, kost hier ruim 40 euro! Over sterke drank zullen we het maar niet hebben. Een halve liter bier kost hier 4 euro. Gelukkig hebben we nog was voorraad! Wie wat bewaart, die heeft wat.

De treinstationnetjes zijn hier alsof ze zo uit het Diarama van De Efteling komen.

Er zijn hier niet alleen plaatsen die Lia heten, maar we hebben ook een brug gezien die naar haar vernoemd is.

De dag begon zo mooi!

De dag begon zo mooi!!! Super zonnig, blauwe lucht. Echt jurkjes weer. We hebben lekker uitgeslapen want het Laksakvarium, Laksstudio en de dam over een waterval met zalmtrap, was pas om 11:00 uur geopend. Heerlijk buiten in het zonnetje ontbeten.

Over de waterkrachtcentrale-brug/dam gelopen naar de zalmstudio. Dit was een hokje waar je één trede van de vistrap kon zien. Hier zaten 3 zalmen in. In totaal gaan er maar zo’n 900 zalmen per seizoen, en dat is van juli t/m september, door de zalmtrap. Niet echt veel vinden wij. Goed dat ze dit toch gemaakt hebben. Er waren maar liefst in de 70 treden voor een verval, of liever op-klim van 34 meter. Die zalmen moeten hard werken om hun kuit te kunnen schieten.

We hebben natuurlijk, heerlijk geluncht in het restaurant. Wat denk je waarmee: een zalmbuffet. Voortreffelijk! Heerlijk! en niet duur! NOK 175 voor al wat je eten kon: soep, brood, en wel 10 verschillende zalmgerechten. Ook nog koffie met gebak, maar dat laatste hebben we niet genomen. Vanavond eten we een groente schotel. Is alles weer in balans.

Geen entree werd er gevraagd! Er was een zalmaquarium, dat stelde weliswaar niet veel voor, maar toch. Een zalmvis-museum met allerlei attributen om zalm te kunnen vangen. Al met al, zeer de moeite waard om te bezoeken!

De dag begon zo zonnig. Later was het af en toe kermis-in-de-hel, en nu, ja je raadt het al….. Het jurkje is snel verwisseld voor jeans en truitje met lange mouwen. Het regent weer pijpenstelen! We staan nu bij de Korporaalsbrug die in 1801 gebouwd is, in Snoan. De oude E6 was er al, lang voordat er auto’s waren. Deze brug maakte deel uit van deze oorspronkelijke weg.

Over 's heeren wege

Wat een genot om buiten te kunnen zitten! De hele dag is het droog geweest en we hebben zelfs de zon gezien. Eerlijk gezegd had ik het een beetje zitten. Ik wilde rechtstreeks naar huis Zeker toen ik vanmorgen de ‘waterschade’ zag. Het had ’s nachts nog eens extra hard geregend. Maar nu is het droog en zeker lekker weer. Het is nu, om 18:00 uur nog 19,5° C. Gewoon warm voor ons gevoel.

Heerlijk gereden over bijzondere, ook kleinere, wegen. Geen asfalt meer, maar vastgereden gravel. Droog, dus niet glibberig. Wel met ‘enge’ houten bruggen, die trouwens goed onderhouden worden. Bijzondere stukken landschap. Zelfs een waterval die uit een grot kwam. Zo mooi als dit land is! Heel bijzonder! Gezien de drollen op de weg, verwachtten we een eland, maar helaas. Niet gezien. We staan nu in Namsen, bij een waterkrachtcentrale waar ook een zalmaquarium is. Jammer genoeg was dit al om 16:00 uur gesloten. We besloten om hier de nacht door te brengen en er morgen een bezoek af te leggen.

De pot met bloemen staat ook altoos op tafel! Ze hebben ook al een regenbui overleefd, dus goede bloemen, Dees! Fijn dat ze nog in de pot zitten. Een vaasje zou maar omwaaien. Dat doen we dan thuis weer.

Weer op het vaste land van Noorwegen

Al vroeg stonden we op want we hadden de boot besproken van Moskenes naar Bodo. Om klokslag 10:30 uur vertrok die boot. Een vaart van maar liefst 3,5 uur op een redelijk kalme zee. Lekker een zelf meegenomen kop koffie gedronken en daar een broodje gekocht.

Na aankomst eerst Troela maar eens uitgelaten want die had al die tijd in de bench gezeten want die mocht niet mee naar ‘boven’. Weer een prachtige weg binnendoor genomen via het Saltsdal om vervolgens op de E6 weer richting het zuiden te rijden. Onderweg zagen we schapenpoep en dus even later ook de schapen zelf.

De mensen zijn hier ontzettend vriendelijk. Zelfs de bushokjes worden versierd met bloembakken en onderweg was er een plek waar je kon gaan vissen. Inclusief picknick tafel, stoelen en steigertje. Ook een pot Spaanse margrieten op tafel die weliswaar dicht waren vanwege de temperatuur.

De hele dag heeft het weer geregend en wij weten nu dat de zon NIET altijd achter de wolken schijnt. Wij waren in de wolken en daarna nog geen zon!

We waren op bezoek in het Polar Circle Center ten noorden van Mo I Rana. Wat een verschil met die van Rovaniemi in Finland. Dat was weliswaar een groot winkel centrum, maar toch heel veel beter aangekleed dat dit. Wat er hier wel was, was een levensgrote, opgezette ijsbeer. Natuurlijk moesten wij op de foto!

Onderweg hebben we eten gekookt op een parkeerterrein van een winkel en zijn toen verder gereden. We staan nu op een parkeerplaats aan een fjord bij Langneset. Gaan zo lekker slapen. Het wordt zowaar ook al weer een beetje duister.